хæрнæгъ

1. сущ.

1) развалина

2) перен. дряхлый старик

рагон хæрнæгътæ нурмæ н’ адтæнцæ ести æнгъæлдзау − дряхлые старики доныне не ждали чего-то (17; 203)

3) тряпье, лохмотья

2. прил.

изорванный, ветхий

- хæрнæгъ ун